als sterren vallen

de appels zijn rood

hard en schel was haar lach

bij de herinnering aan die woorden

een nieuw patroon

en wel aloud

verdrinken, verdiepen en eindigen

in schijnbare passie

mooie woorden

dichtbij kom dichterbij

voel me en ik maak je af

dichtbij dichterbij

hoor mijn fluistering

drink het gif

de appels zijn rood

haar ogen vol vuur

aangestoken in kilheid

hardheid

ten diepste de tranen

maar dat was echt ten diepste

kom dichterbij nog dichterbij

ik streel je wang

en schop je weg

mijn woorden zoet en bitter

ik lok je ik lok en ach je valt

kruipend in kwijl vervolg je je weg

aan mijn voeten het smekende gehoor

aan mijn roep

kom dichterbij echt veel dichterbij

de appels zijn rood en kijk eens beter

zwarte gaten bruinigheid

kom dichterbij in mijn schone schijn

ik vergis me niet en kan je aan

denk je van niet, denk je te winnen

in macht in spel in echtheid misschien

vertrouw het niet heb achterdocht

kijk naar mij kijk veel veel beter

wij zijn gelijk geraffineerd

de appels zijn rood ik hoor je lachen

 

 

en kijk het moest maar eens gaan sneeuwen

zuiverend knerpend en wissend

lief lief liefdevol

sneeuwvlokken zijn sterren

pas op dat je niet valt

Advertentie
Dit bericht werd geplaatst in ik heb je nooit een rozentuin beloofd. Bookmark de permalink .

zeg het maar

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s