Het is een wereld uit een ver verleden. Een wereld die er schijnbaar niet toe doet. Hersenschimmen, plastic faces. Maskers af, werd er geroepen. Onder ieder masker nog meer schijn. Lege ogen, opgezweept. Kuddes vol van mooiigheid.
Geprobeerd. Iedereen wil aandacht. Iedereen de leukste, de liefste, de mooiste, de lekkerste. Zij was het, een enkeling zag. Smeer een zoete laag van bitterheid. Campari wereld of was het baco land. Stil , ongelukkiger kon best nog wel. Een hoge lach van miss opvallendheid.
Er werd gewist, herbouwd, geplakt en dapper voortgeleefd. Kijk een glimp van meisjelief en kijk wat ben je wie je bent.
De messen van verleden komen altijd uit een hoek. Smakelijk bloed vol schuldgevoel, vol verleiding van kom toch weer.
Schoppen kan ze. Laarzen, hakken niet voor niets.
Haar wereld, niet de jouwe. Wil je faken? Ga maar weer. Aandachtsgeil, geef overvloedig. De beloning wacht u, schril gelach.
Alles voor je snelle hippe wereld. Vol glad gepraat. Geil van holle levenslust. Haar ziel, haar hart verborgen.
Maar ach. Dat is een kleinigheid.
neverendingorchard 
Zo af en toe beland ik op deze site, en steeds, waar of wanneer ik ook begin te lezen, raakt het me weer.
Nog een keer lezen… Je voelt het verhaal… ‘Kuddes vol van mooiigheid’ ‘Campari wereld of was het baco land’ Heerlijk niet standaard taal!
Indrukwekkend…en heerlijk om te lezen. Uit het hart. Het raakt rechtstreeks de mijne