Categorie archief: Medusa

Ik schep me een beeld. Vermengde werkelijkheid met parallelle boekenwerelden. Boeken zijn zielen. Zodra je oog hebt voor het boek wat jou uitkiest. Zodra de zinnen gelezen worden, leeft de ziel. De zielen. Het sleurt je mee, vermengt realiteit met … Lees verder →

O cruelty. Het herkennen van patronen is zoveel erger. Het weten van eindig. En toch het knagende het willen toestaan en ja het uitproberen. Waar ligt de grens. Ik trek je er wel over. Ik verpletterende Medusa. Och onschuldigheid, afgrijselijk … Lees verder →

Al je tranen, voorzichtig verbergend. En ook weer niet, zo openbaar. Hoe kun je een ziel ook stoppen. Overladen en veel te zwaar. Eens tesamen gevonden, ziel aan ziel. Geen houden aan. Elke vezel. Een woord, een blik, de stad … Lees verder →

Als krioelende giftige slangen drongen de gedachten door haar lichaam. Sijpelden vanuit Haar hoofd haar lichaam in. De welbekende gevangenschap kreeg een extra dimensie, bekend van eerdere gebeurtenissen. Haar lichaam stond strak, terwijl de slangen woedend door haar lichaam glibberden. … Lees verder →